Parkhappening blijft gezellig en uitdagend

08-07-2005 Het Nieuwsblad

De Parkhappening van jeugdhuis Paenhuys is in Hoegaarden op 8, 9 en 10 juli aan zijn 33ste editie toe. Björn Steenwinckel en Henk Daenen noemen hun festival één van de oudste van het land. Ronkende namen staan niet op de affiche. Wel krijgen veel jonge, beginnende groepjes een kans op het podium.

De Jongerenraad koos zeven zulke groepjes uit voor een optreden. De meeste van hen groeiden uit het Paenhuys zelf, waar ze ruimte kregen voor repetities. Sommige staan een eerste keer voor het grote publiek. ,,Aan grootschaligheid denken we niet”, vertellen de trekpaarden Björn Steenwinckel en Henk Daenen. ,,Beroemde groepen naar Hoegaarden halen, doen we niet. Dat is te risicovol. We zitten trouwens beperkt in accommodatie om een groot festival te organiseren. We houden de boel kleinschalig, maar tevens gezellig, volks en toch uitdagend.”

Dat uitdagende zit hem in de pas beginnende groepjes. ,,Veelal bestaan ze uit leden van het Paenhuys. We bieden ze de kans op een optreden en misschien breken ze door. Leuk is dat hun ouders mee komen genieten. Die ouders zijn vaak zelf oud-leden en dragen de jeugdclub bijgevolg een warm hart toe.”

Paenhuys startte met zijn happening in het park van het jeugdhuis, verhuisde dan naar de wei naast het gebouw aan de Stoopkensstraat en week zelfs één keer uit naar de sporthal. Deze editie zijn er twee podia, een in openlucht en een overdekt.

Vrijdag 8 juli: Jawkins geeft om 17.30 uur het startschot van een lange muzikale avond. Vervolgens treden op: Sofasonic, An Appel, Waldorf, Prowler, Scarrots, The S(h)ame, El Guapo Stunteam, Stereobox, Triggerfinger, Oblivion, Humb, Mc Battery + Guest. Elke groep krijgt een halfuurtje muziektijd. Om drie uur zaterdagmorgen zit de eerste festivalnacht erop.

Zaterdag 9 juli: DB Modbijt om 21uur de spits af, gevolgd door Maxx Brothers, DJ “O^O”, The Bonita Soundsystem en Het Jonge Geweld Collectief.

Zondag 10 juli: Het begint met een barbecue om 14 uur. Met optreden van de Totale Waanzin, om 2 uur gevolgd door een retrofuif. (BE) info@parkhappening.be of

http://www.parkhappening.be

15-11-2005 Het Laatste Nieuws – Christian Hennuy 

Volgend jaar wordt in Hoegaarden 375 jaar Palmzondagtraditie en 1025 jaar Hoegaarden gevierd, en bij die gelegenheid wil de ‘Totale Waanzin’ de rockgroep die in het Hoegaards dialect zingt er iets speciaals van maken. «We willen iets pittigs doen, waarbij theaterelementen en muziek samengaan. We willen het ook filmen en opnemen om zo het mooie Hoegaards dialect voor de toekomst te bewaren», vertelt Luc Vandeplas, van de Totale Waanzin, de drijvende kracht achter de Theatertoer.

«We hebben al het hele scenario uitgewerkt, dat draait rond drie hoofdacteurs, een uitgeweken Hoegaardier, de garde, en de schoolmeesteres. Die zitten dan weer in een volkscafé dat uiteraard vol figuranten zal komen te zitten. Alle hoofdrolspelers zijn nog niet gekend, maar we zijn toch al zeker van Chris Michel en Mariette Peeters», vertelt Luc. Chris Michel, de Hoegaardse BV, ooit deelnemer aan de Camel Trophy, VTM-journalist, en medewerker van Jambers, speelt zijn eigen rol van uitgeweken Hoegaardier. Chris Michel: «Ik breng ook de happy end boodschap. Ik heb van alles meegemaakt, ik ben overal geweest, maar nergens is het beter dan in Hoegaarden.»

Het is de bedoeling er het hele dorp bij te betrekken en de Theatertoer op te voeren in vier zalen, in het Kouterhof, in ’t Parochiecentrum, bij de Klup in de Cerkel, en eventueel in Meldert in zaal Ermelindis. «Er zou een try-out kunnen gebeuren in ’t Paenhuys», vertelt Luc Vandeplas, die al een tip van de sluier oplicht: «De garde van het dorp komt vloekend een café binnen en ontmoet de uitgeweken Hoegaardier. Ze raken aan de babbel over vroeger. In heel het verhaal komen situaties uit Hoegaarden, dorpsfiguren, anekdotes, terug. Het verhaal is zo opgebouwd dat het steeds overgaat in een muzikaal stuk, gebracht door de Totale Waanzin. Er komen ook flash backs in, over de schooltijd, een grammaticales en dies meer. We brengen oude liedje die passen, maar ook 10 nieuwe liedjes van de Totale Waanzin. En in het café komt maar steeds volk bij. Wie zich dus geroepen voelt om in het café te komen zitten, geeft gerust een seintje. Het wordt trouwens interactief in de zaal want de mensen zullen opdrachten krijgen», besluit Luc Vandeplas.

De opvoeringen vinden plaats rond palmzondag volgend jaar. (HCH)

Bierbrouwer Pierre Celis (80) is ereburger van Hoegaarden. Jammer genoeg gebeurde de aanstelling op het ogenblik dat InBev de brouwerij wil sluiten.

20-12-2005 Het Nieuwsblad – Acb 

,Een Hoegaardier wordt geen cowboy, nietwaar mama?”

Christine Celis,brouwersdochter

Achiel BAEKEN

Celis wordt ereburger op een moment dat zijn levenswerk bijna dood is. Geflankeerd door het gemeentebestuur, de harmonie, de bier- en de wijngilde deden hij en zijn vrouw, Juliette Vanlangendonck, erg aangedaan hun intrede. In 1990 trok hij naar Austin (Texas) en leerde ze daar witbier drinken. Zijn dochter Christine Celis is daar nu in zaken en stuurde een boodschap voor de viering. Ze legt er zich bij neer dat ,,mom and dad” niet bij haar komen wonen: ,,Een Hoegaardier blijft een Hoegaardier. Die verander je niet in een cowboy, nietwaar mama?”

De Totale Waanzin componeerde een lied over Celis. Raymond Billen schreef de biografie: een boerenzoon, bestemd voor de vee- en melkhandel brengt zijn vrije tijd door bij brouwer Tomsin. Hij vindt in 1965 het witbier opnieuw uit en brengt 24 bieren op de markt. Celis stelde bij zijn pensionering in Hoegaarden honderd man tewerk.

Decreet gewenst

Gastspreker dr. Willem Loozen verwees daar naar de dreigende sluiting door InBev: ,,Vlaanderen laat zijn roem niet wegdragen. Letterme hebt ge ons gehoord?” Loozen rekent op een decreet om streekbieren te beschermen.

Ook Johny Thys, indertijd grote baas bij Interbrew, verwees naar het conflict: ,,Het ging mis in 1994 toen we de productie even niet onder controle hadden. De consument nam dat niet. Het verbruik daalde maar gelukkig maakte de export dat toen goed.” Die Edele Orde van den Moutstock gaf Celis een beeldje van Don Quichote. ,,Onze bierstrijd is nog niet gestreden”, gaf Etienne Grooten mee. Officieel bierproever Miel Mattheus schonk een biervatenkarretje.

Collega-brouwer Vervloet (Affligem/ Opwijk) bracht een groet van de nationale brouwersvereniging. Geert Clement van de Hoegaardse Wijngilde schonk het eerste eigen brouwsel aan Celis, die het goed vond. Burgemeester Frans Huon (CD&V) reikte de officiële oorkonde uit aan Celis: ,,Burger van Hoegaarden – Brouwer in de wereld”.

Revue vol Hoegaardse nostalgie

31-03-2006 Het Laatste Nieuws – Christian Hennuy 

Wie in Hoegaarden geboren is of er de jongste decennia gewoond heeft, moet absoluut naar de revue ‘Kus mig naa mein klak’. Het wordt een brok nostalgie van de jongste veertig jaar in Hoegaarden. Maar ook recente gebeurtenissen hebben er een plaats, zoals de sluiting van de brouwerij. Toneelkring Thalia staat in voor het acteerwerk en Chris Michel, een uitweken Hoegaardier, speelt zichzelf.

In de revue passeren dorpsscholen, dorpsfiguren, BV’s… Kortom: alles wat een dorp doet leven. «En dat alles in het dialect», vertelt Luc Vandeplas, de man achter de Theatertoer van de Totale Waanzin. «We willen de revue opnemen en zo onze taal bewaren. Het verhaal gaat over de ‘garde’, Jan Van Hoof, die op zoek is naar een vat bier en in een café VTM-journalist Chris Michel, een uitgeweken Hoegaardier, tegenkomt. Het café zit vol met dorpsfiguren.»

«Vroeger dachten we dat het er in een stad veel beter aan toeging, maar nu weten we wel beter», vertelt Chris Michel, die nu in Gent woont maar geen gelegenheid overslaat om naar Hoegaarden weer te keren. «De film die we van de revue maken is belangrijk, want het wordt een laatste getuigenis van het dialect. Over dertig jaar spreekt niemand nog dialect.»

Vijfde voorstelling

Morgen om 20 uur heeft de eerste opvoering plaats in De Cerkel. Daarna zijn er nog voorstellingen op vrijdag 7 april in het parochiecentrum, op zaterdag 8 april in zaal Ermelindis in Meldert en op vrijdag 14 april in het Kouterhof. Omdat de stormloop voor kaarten zo groot is, is er intussen nog een vijfde voorstelling gepland. Die heeft plaats op op zaterdag 15 april in zaal Kouterhof. Inkom: 5 euro in voorverkoop (0494/63.01.02), 7 euro aan de kassa. (HCH)

11-04-2006 Het Laatste Nieuws – Christian Hennuy

REVUE – ‘De Ogetse Revu, Kus mig naa mein klak’ wordt nog tweemaal opgevoerd door Thalia en de Totale Waanzin op vrijdag 14 en zaterdag 15 april om 20 uur in zaal Kouterhof in Hoegaarden. (HCH)

REVUE – ‘De Ogetse Revu, Kus mig naa mein klak’ wordt nog tweemaal opgevoerd door Thalia en de Totale Waanzin op vrijdag 14 en zaterdag 15 april om 20 uur in zaal Kouterhof in Hoegaarden. (HCH)

Hoegaarden viert 1.025ste verjaardag Kouterhof, InBev en verenigingen organiseren middeleeuws spektakel

22-08-2006 Het Laatste Nieuws – Christian Hennuy 

Brasserie Kouterhof, InBev en een aantal Hoegaardse verenigingen vieren op zondag 27 augustus de 1.025ste verjaardag van de gemeente. Rond 980 stichtte Gravin Alpaïdis het Hoegaardse kapittel. Dat wordt herdacht met een middeleeuws spektakel. «Mijn zoon Tom wou ieder jaar een grote activiteit organiseren», vertelt organisator Jos Cauwberghs. «Na zijn plotse overlijden is alles stilgevallen, en ik heb achteraf de draad weer opgenomen.»

Christian Hennuy

Over de precieze stichtingsdatum van het Hoegaardse

kapittel is al vijfentwintig jaar discussie. In 1980 vierde museum ’t Nieuwhuys de duizendste verjaardag, een jaar later deed de gemeente het nog eens over. Nu feesten Brasserie Kouterhof, InBev en enkele verenigingen ter gelegenheid van de 1.025ste verjaardag. «InBev is mij zelf komen vragen of het feest doorging», vertelt Jos Cauwberghs. «Na de dood van mijn zoon was alles stilgevallen, maar ik vond dat Tom er al te veel tijd had ingestoken om ermee te kappen. Dus brengen we nu dit middeleeuws spektakel in een weide in de Dumontstraat en in de Tuinen van Hoegaarden.»

Blikvangers tijdens het feest zijn onder meer een berentemmer, valkeniers en riddergevechten door de Ridders van een vijftigkoppig Frans gezelschap. Op een parcours tussen de brouwerij, het Kouterhof en de Tuinen van Hoegaarden kan het publiek ook zelf actief meedoen. Je kan er boogschieten, met de hakbijl gooien, met een stok vechten op een evenwichtsbalk, zwaardvechten… Een aantal verenigingen en handelaars hebben standen, terwijl de vier Hoegaardse jeugdverenigingen – ’t Paenhuys, de Klup, Chiro en KLJ-Meldert – medeorganisator zijn en de tapkranen bemannen in middeleeuwse klederdracht.

Peter Van Laet

Als je het middeleeuwse eve-

nement wil meemaken, betaal

je tien euro. In ruil daarvoor krijg je spektakel vanaf 15 uur tot

’s nachts, wanneer het vuurwerk losbarst, en een speciale bierpot die ontworpen werd voor deze verjaardag. Kinderen jonger dan zestien jaar mogen gratis binnen, net als mensen die op het parcours wonen. «Het avondprogramma werd speciaal opgesteld ter nagedachtenis van Tom», vervolgt organisator Jos Cauwberghs. «Om 20.30 uur is er een opvoering van de Ogetse Revu ‘Kus mig na men klak’ door de Totale Waanzin en Thalia, samen met Chris Michel. We hebben die revue twee keer laten opvoeren in het Kouterhof, maar sommige mensen hebben hem nog altijd niet gezien. Om 22.30 uur treedt Mama’s Jasje op. Tom was bevriend met Peter Van Laet, die nog kwam zingen bij zijn uitvaart.»

12-09-2006 Het Laatste Nieuws – Christian Hennuy

De dertigjarige Filip Hacour, afkomstig uit Winksele, werd vorige zaterdag in de kathedraal van Brussel tot priester gewijd. Zondag vierde hij zijn eerste mis in de Sint-Ermelindiskerk van Meldert (Hoegaarden). «Ik koos voor Meldert omdat dit dorp heel belangrijk is voor mij», vertelt hij. «Mijn grootouders zijn hier gedoopt en het is de kerk waar mijn ouders de grote momenten uit hun geloofsleven beleefden.»

De priesterwijding werd in Meldert met een groot volksfeest gevierd. De hele parochie, de plaatselijke harmonie en theatergezelschap De Totale Waanzin kwamen meevieren met Filip Hacour. Zijn naam – veel voorkomend in Meldert – is overigens geen toeval. «Mijn ouders en grootouders zijn hier allemaal opgegroeid», vertelt hij. «Ik was nog maar een kind toen ik eraan dacht missionaris te worden in Afrika of in de voetsporen te treden van pater Damiaan. Maar achteraf besefte ik dat we hier ook missionarissen nodig hebben. De definitieve beslissing nam ik na de Jongerendagen in Rome in 2000. Ik was toen 24. Daarvoor studeerde ik geschiedenis aan de K.U.Leuven.»

Onderpastoor

«Van september 2004 tot juni 2006 deed ik al een pastorale stage in Boutersem», zegt de kersverse priester. «In november vorig jaar werd ik diaken gewijd. Tijdens mijn laatste stagejaar mocht ik al kinderen dopen, een huwelijk inzegenen, mee voorgaan in vieringen en preken.»

Het bisdom heeft nu beslist dat Filip Hacour binnenkort onderpastoor wordt in Bornem (provincie Antwerpen). Daar zal hij wellicht enkele jaren verblijven. Nu zijn daar im-

mers maar drie priesters voor acht parochies.

6-03-2008 Het Laatste Nieuws – Vanessa Dekeyzer

De Hoegaardse Heemkring ’t Nieuwhuys stelt op zaterdag 5 april de Kroniek van Hoegaarden, Meldert, Ougaarden en Hoxem 1978-2007 voor door Christian Hennuy. De academische zitting start om 11 uur op de bovenverdieping van brasserie Kouterhof aan de Stoopkensstraat in Hoegaarden. Tv-journalist en Hoegaardier Chris Michel leidt de zitting in. Burgemeester Frans Huon, gemeenteraadslid Freddy Mannaerts en auteur geven daarna een korte inleiding. De voorstelling wordt opgeluisterd door ‘De totale Waanzin’. Intekenaars kunnen ter plaatse hun boek, al dan niet gesigneerd, afhalen. Het boek is te koop aan 25 euro. (VDT)

19-05-2008 Het Nieuwsblad

In een twee en een half uur durende uitvaartdienst namen de Hoegaardiers en CD&V-partijgenoten in de Sint-Gorgoniuskerk afscheid van de betreurde burgemeester Frans Huon. De graaggeziene figuur stierf na een pijnlijke ziekte.

Achiel Baeken, foto’s Jef Collaer Tot even voor de dienst startte, stond Frans Huon opgebaard in zijn gemeentehuis, waarvoor hij nog zo fel ijverde om het te vernieuwen en uit te breiden. Het staat in de steigers, maar Huon mocht de inwijding niet meer meemaken. Van het gemeentehuis naar de kerk is slechts een paar stappen. Beide gebouwen illustreren eigenlijk het leven dat Huon leidde. Het gemeentehuis is de plaats waar hij zijn geliefkoosde politiek naar hartelust kon bedrijven. In de kerk kon hij zijn geloof uiting geven. De treurmuziek van harmonie VML was imponerend tijdens de korte tocht naar de kerk. ‘Vertel nu maar bij de Heer over Hoegaarden’, gaf deken Joris Hardiquest aan Frans mee als boodschap. Uiteraard waren de vierhonderd stoelen in de kerk onvoldoende om de duizenden mensen van nabij de dienst, geleid door pastor Liesbeth Goris, te laten volgen. De kist was bedekt met de vlag van Hoegaarden. Lore Binon zong bij de intrede het Requiem van Fauré en later liedjes over de geboorte, het leven en de dood. Een massa volk volgde de plechtigheid op een groot tv-scherm op het Gemeenteplein. Er kwam ook een delegatie uit het Oostenrijkse Altmunster, de zusterstad van Hoegaarden. Zowat alle CD&V-ers van de regio waren aanwezig. Onder de prominenten zaten senator Hugo Vandenbergh, gouverneur Lodewijk De Witte, minister Patricia Ceysens en Kamervoorzitter Herman Van Rompuy. Marc Huon is dankbaar voor wat zijn broer allemaal had gedaan voor de familie. Politiezonechef Pierre Schippers vertelde over enkele trekjes, die Huon had als ondervoorzitter van de politieraad. ‘Hij had interesse voor al wat iemand deed. Afspraken kwam hij altijd na.’ Veel woorden van troost van vele anderen maakten de dood van een geliefde een beetje meer aanvaardbaar voor Huons vrouw Anne-Marie en de familie. Fons Vermeulen schetste wat Frans allemaal deed om als bedrijfsman de nevenproducten van de citroenzuurfabrikant Citrique te commercialiseren. ‘We hebben een mooi leven gehad, nu is het voorbij’, had Huon hem te verstaan gegeven tijdens een bezoek. Vic Laureys deed uit de doeken met welke gedrevenheid Huon zich had ingezet als povincieraadslid en gemeentesecretaris Bart Hendrix haalde aan hoezeer de burgemeester bekommerd was om het gemeente- en OCMW-personeel en hoe hij hen aanmoedigde het beste van zichzelf te geven. Huons laatste verzoek ging in vervulling. De Totale Waanzin zong het Hoegaardse volkslied. Met de hand op het hart zong de massa over Land van bie en biëte, waarin Huon in het kleine Sinte-Katrien-Hauthem opgroeide. Een massa vergezelde hem naar zijn laatste rustplaats, de grafkelder op het kerkhof.

19-05-2008 Het Laatste Nieuws – Geert,Mertens

Debby meersman, 1.500 mensen volgen begrafenisplechtigheid voormalig burgemeester

«Hij leefde voor zijn dorp»

«Mijn vader, zanger Marc Meersman, was een goede vriend van Huon», zegt Debby Meersman die samen met haar stiefkindjes Kiran en Marit naar de plechtigheid kwam. «Mijn vader kon er jammer genoeg niet bijzijn omdat hij in Praag moet optreden. Ik kende de burgemeester vooral via mijn vader. Wat mij opviel, was dat hij leefde voor zijn dorp en hij had een groot hart.»

Ludo Van Mol

van de Koninklijke

Harmonie Vrije

Muziekliefhebbers:

«Op iedere uitvoering was hij aanwezig»

«Toen we daarstraks moesten spelen, was het toch wel een emotioneel moment voor velen van onze Harmonie», zegt Ludo Van Mol van de Koninklijke Harmonie Vrije Muziekliefhebbers. «Op iedere uitvoering van onze vereniging was hij aanwezig en hij was erelid van onze vereniging. We zagen wel dat hij stilletjes achteruitging, maar toch kwam zijn dood hard aan.»

Maureen Vanherberghen

van de chiro:

«Enorm veel

respect voor hem»

Ook de Hoegaardse chiro was van de partij met een delegatie voor een laatste eerbetoon. «We hebben enorm veel respect voor hem», aldus leidster Maureen Vanherberghen. «Hij stond ook in voor zoveel en hij heeft ons altijd gesteund. Bovendien was Huon zelf een oud-leider van de chiro.»

Oktaaf Duerinckx,

toneelregisseur:

«Maar één woord voor die man: geniaal»

«In de jaren tachtig heb ik de eer gehad om met Huon op te trekken voor de regie van de Millenniumstoet», zegt toneelregisseur Oktaaf Duerinckx, die voor de gelegenheid zijn Hoegaardse das uit de kast had gehaald. «Ik heb maar één woord voor die man: geniaal. Ik heb nooit iemand ontmoet die de ene dag aan iets dacht en het de volgende dag had gerealiseerd. Over de dingen die ik die ik met hem heb meegemaakt, kan je een boek schrijven. Hij heeft enorm veel voor het dorp gedaan.»

Hoegaarden neemt afscheid van Frans Huon

Ongeveer 1.500 mensen hebben zaterdag afscheid genomen van voormalig burgemeester Frans Huon (68) van Hoegaarden. Die overleed op 9 mei na een slepende ziekte. Amper een paar weken voordien had hij ontslag genomen als burgervader. De gezondheid van Huon was de jongste tijd zienderogen achteruitgegaan. Hij was, door enorm gewichtsverlies, nog maar een schim van de man die hij voordien was. «Een oud citaat luidt: er is maar één Hoegaarden, maar er is ook maar één Frans Huon», vatte gemeentesecretaris Bart Hendrix het leven van de opmerkelijke man samen.

Geert Mertens en Christian Hennuy

Niet alleen in de Sint-Gorgoniuskerk konden de mensen zaterdag de begrafenisplechtigheid volgen. Ook op het Gemeenteplein troepten enkele honderden mensen samen, al dan niet met een paraplu binnen handbereik, om op het grote scherm de plechtigheid te bekijken. Ook van op het terras van een plaatselijk café waren alle ogen op het scherm gericht. «Minder volk wel dan we hadden verwacht», horen we bij enkele Hoegaardiers. «Het slechte weer zit daar waarschijnlijk voor iets tussen.»

Ook heel wat prominenten kwamen afscheid nemen van het monument uit de Belgische politiek. Kamervoorzitter Herman Van Rompuy, minister Patricia Ceyssens, CD&V-voorzitter Marianne Thyssen, gouverneur Lodewijk De Witte, Vlaams volksvertegenwoordiger Dirk Claes en nog een resem burgemeesters en schepenen uit heel Vlaams-Brabant woonden de plechtigheid bij.

Hoegaards volkslied

De kist van Huon werd binnengedragen zoals het protocol het voorschrijft: geflankeerd door de schepenen, dan de familie en daarna de gemeenteraad. Alles was tot in de puntjes georganiseerd. Toch duurde de offergang liefst 45 minuten. De Totale Waanzin, een rockgroep die zingt in het plaatselijk dialect, kwam op verzoek van Frans en zijn familie het Hoegaards volkslied zingen. Een lied dat Frans zelf altijd uit volle borst meezong met de hand op het hart. Aangrijpend moment waren vooral de woorden ‘Vergeëte down we oech ni. Doë zen welle gebawre, doë gon welle doeët.’

Bruggenbouwer

Frans Huon hield enorm van Hoegaarden. Deken Georges Hardiquest: «Frans woonde in zijn jeugd boven in Hauthem en vandaar had hij al een hemels uitzicht op zijn Hoegaarden.» Neef Marc Huon nam afscheid in naam van de familie en zonechef Pierre Schippers in naam van zijn vrienden. Wat steeds weer naar voor kwam, was Frans Huon als de bemiddelaar, de bruggenbouwer, zijn legendarische netwerk en zijn merkwaardige agenda’s.

Fons Vermeulen kwam tijdens de plechtigheid schetsen hoe het was ten tijde van het Jaar van het dorp, 1000 jaar Hoegaarden. Hoe Frans er in slaagde om, vanaf 1986, de afvalstoffen van de Citrique te verwerken door zes vennootschappen uit de grond te stampen met op dit moment nog steeds 25 werknemers.

Eén van de laatste publieke optredens van Huon was tijdens de heropening van de oude brouwerij in Hoegaarden. Geflankeerd door premier Yves Leterme genoot hij van een ‘witte’. De burgemeester heeft Pierre Celis destijds nog geholpen met het grootmaken van zijn witbier. Heel wat mensen vroegen zich zaterdag ook af hoe het nu met Hoegaarden verder zal gaan. «Huon was het cement tussen de verscheidene politieke partijen», hoorden we. «Hij bereikte altijd een akkoord en stond met iedereen op goede voet.»

Foto’s Kristien Bollen

Op het Gemeenteplein volgen Hoegaardiers de plechtigheid op een groot scherm.